ارتباط بین مدت ابتلا به دیابت و اختلال تعادل در افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی

مقدمه: از جمله اختلالات تاثیر گذار بر کیفیت زندگی و فعالیت­های روزمره در افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی، کاهش توانایی کنترل تعادل است که می­تواند منجر به پیامدهای ناگواری همچون زمین خوردن و ایجاد زخم­های پا شود. بنابراین پیش­بینی هر چه زودتر اختلالات تعادل در این بیماران از اهمیت خاصی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین مدت زمان ابتلا به دیابت و بروز اختلالات تعادلی در افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی انجام شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه­ی توصیفی تحلیلی که بر روی 30 بیمار مبتلا به نوروپاتی دیابتی انجام شد، از پرسش­نامه‌های اطلاعات فردی برای ثبت اطلاعات زمینه­ای،‌ پرسش­نامه مختصر بررسی وضعیت مغز Mini Mental State Examination برای مشخص کردن نمره‌ی عملکرد شناختی و نیز مقیاس سنجش تعادل بِرگ، برای ارزیابی تعادل عملکردی استفاده شد. برای تحلیل آماری از آزمون رگرسیون تک متغیره استفاده شد. یافته‌ها: یافته­های تحقیق حاکی از آن بودند که بین مدت ابتلا به دیابت و اختلالات تعادل در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی ارتباط معنی­دار معکوسی وجود دارد (01/0p< و بتای استاندارد= 509/0-). این رابطه با کنترل کردن عواملی چون قد، وزن ، نمایه­ی توده‌ی بدنی و نمره‌ی عملکرد شناختی، به طور معنی‌داری قوی‌تر می­شد (به ترتیب: بتای استاندارد= 565/0-، 527/0-، 550/0- و 548/0-). هم­چنین مدت ابتلا به دیابت، توجیه کننده‌ی 25 تا 45 درصد اختلالات کنترل تعادل در مبتلایان به نوروپاتی دیابتی بود. نتیجه­گیری: مدت ابتلا به دیابت، عامل پیش­بینی­کننده­ی اختلالات تعادل در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی محسوب می­شود که می­تواند به سادگی اختلالات احنمالی تعادل در این بیماران را پیش­بینی کند.